Waar zijn de kritische journalisten?

De algemene staking van 30 januari 2012 blijkt de media aan te zetten tot een campagne tegen de staking. “De mensen” zijn zogezegd tegen. Dat moet dan blijken uit bijvoorbeeld een onderzoek van een bureau met als naam Profacts. In de meeste kranten werd het resultaat van hun peiling bijna klakkeloos overgenomen. Zo ook in De Morgen.

“Meer dan helft Belgen steunt staking niet” bloklettert de krant op 25 januari 2012. “Meer dan de helft van de Belgen staat negatief tegenover de aangekondigde staking op maandag 30 januari. Dat heeft marktonderzoeksbureau Profacts vandaag bekendgemaakt.”.

Lieven Vanhoutte (AC van ABVV) zocht het uit. Wie is dat panel van Profacts? Het marktonderzoeksbureau heeft een panel dat ze regelmatig om hun mening vraagt. Het panel bestaat uit zo’n 1350 mensen, waaronder zeker 350 Human Resource Managers! Personeelsdirecteurs dus. Voor de rest middenstanders en wat bedrijfsleiders. Tuurlijk dat die de staking niet steunen, Tiens! Oops en die gegevens zijn nu plots van hun Profacts-website verwijderd. Bron: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=3067886061808&id=1403266867

En dan nog zo’n stukje mediamanipulatie. Een zogenaamde onschuldige student Nick Roskams schrijft een open brief aan Rudy De Leeuw. Hij reageerde daarmee op de open brief van ABVV-voorzitter De Leeuw over het waarom van de staking op maandag 30 januari.

“Uw belangen zijn niet noodzakelijk de onze en wij hadden liever dat ze niet in het stakingspiket werden vereenzelvigd”, zo schrijft de student Rechten. De brief is een schot in de roos. Na nog geen dag, is de brief al bijna 5.000 keer ‘geliket’

Wat de media er niet bij vertellen is dat de zogenaamde student Roskams vice-voorzitter was van het Liberale studentenclubje LVSV, politiek secretaris was/is van Jong VLD Leuven en in 2006 als student op de 11de plaats van de Open VLD-lijst aldaar stond. Voorwaar een onschuldige student. Niet moeilijk dat hij als VLD-er tegen de staking is. En niet een journalist die de man daarover kritisch aan de tand voelt. Of hoe je via de mediabedrijven de publieke opinie kan manipuleren.