Ontmoeting met CGT Cheminots te Brussel

In Frankrijk voeren de werknemers al maanden een sociale strijd tegen de regering-Macron en het neoliberale beleid van de Europese Unie. Een strijd die het spoor ver overstijgt (ook studenten, verpleegkundigen, gepensioneerden … kwamen al mee op straat met de spoorwerkers), maar die ook de Franse landsgrenzen overstijgt. Het is een strijd voor onze openbare diensten als sociale verworvenheden.

Sprekers:
Laurent Brun, algemeen secretaris van de vakbond CGT Cheminots die de huidige sociale strijd trekt
Raoul Hedebouw, woordvoerder en federaal volksvertegenwoordiger van de PVDA

Moderator:
Charlotte Balavoine (PCF, Franse Communistische Partij)

Inkom: 5 euro (alle opbrengst gaat naar de solidariteitskas van de CGT, IBAN FR76 4255 9000 0821 0225 7910 875)

Graag reserveren via rail@pvda.be

Plaats: Erasmushogeschool, Zespenningenstraat 70, 1000 Brussel

Deuren op om 18.30 u.

Simultaanvertaling in het Nederlands.

Lees meer :
• Franse “spoorstrijd” tegen Macron :
• Frankrijk: de sociale lente staat op de rails :
• Frankrijk: studenten in actie tegen Macron :
• Verzet tegen Macron brengt werkende mensen en studenten steeds meer bijeen :
• Franse spoorpersoneel op 1 mei: “We moeten de strijd samen voeren!” :

NMBS: hoeveel kilometer moet je lopen om een loket te vinden in Wallonië?

Op sommige spoorlijnen vind je geen enkel loket meer!

Il y a un an, la SNCB avait annoncé que 33 guichets de gare allaient fermer leurs portes en Belgique, dont 14 en Wallonie. Aujourd’hui, comme le relaient nos confrères de la Dernière Heure, cinq sont encore en activité. Mariembourg et Rivage seront fermés à la fin de cette année. “Aucune autre fermeture de guichets (autre que le solde des 33) n’interviendra d’ici 2020”, précise Nathalie Pierard, porte-parole de la SNCB.

Cette vague de fermetures avait fait grand bruit l’été dernier. L’entreprise publique avait justifié ce choix par le fait que, dans les gares peu fréquentées, les guichetiers n’ont plus qu’une charge de travail minime et seraient donc plus utiles ailleurs. En outre, la fermeture de ces 14 guichets et la réduction des plages horaires dans d’autres étaient l’une des conditions au maintien des points d’arrêt dans les zones rurales. Pour info, la SNCB calcule l’activité d’un guichet sur base des transactions de ventes, de l’information donnée au guichet et de l’aide à la vente via les automates.

Le hic : la fermeture d’un seul guichet se répercute sur de nombreuses gares ou point d’arrêt. Le guichet le plus proche se retrouve parfois même à 30 kilomètres. Certaines lignes de train se retrouvent sans aucun guichet sur leur parcours. Avec la fermeture prochaine de Mariembourg, c’est le cas de la ligne 132 reliant Couvin à Charleroi-Sud. Situation pour le moins paradoxale puisque le guichet le plus proche pour les navetteurs qui montent à Couvin se trouve à… Charleroi-Sud.

Ainsi, pour 14 guichets mis hors service en un an, 48 gares ou points d’arrêts sont directement impactés. “Il est évident qu’un guichetier dans une gare reculée ne vend pas de tickets toute la journée ! Mais il y a d’autres alternatives pour occuper une journée de travail. L’année dernière, nous avions d’ailleurs proposé l’installation de points Kiala, points postes dans les gares les moins fréquentés. Cela aurait permis de diversifier le travail des guichetiers”, décrie Gianni Tabbone, président de l’asbl Navetteurs.be.

Autre problème pointé du doigt par cette association : les problèmes techniques qui touchent les automates. En effet, si un distributeur automatique est en panne et que le contrôleur n’est pas au courant, il est en droit d’exiger un supplément à bord (lire ci-dessous). Leur absence dans certains points d’arrêt est aussi remarquée. “Parfois, il n’y a qu’un seul automate dans la gare. Et il peut arriver qu’un usager pressé, qui ne veut pas louper son train, traverse la voie pour prendre son billet. Un geste qui, vous l’imaginez, peut avoir des conséquences dramatiques”, continue Gianni Tabbone. Toutefois, à leur décharge, “la SNCB fait ce qu’elle peut avec les moyens qu’on lui alloue”.

La répercussion en terme de kilomètres risque néanmoins de faire plus d’un mécontent : s’il est renouvelable aux machines, un abonnement – comme les cartes campus pour étudiants – peut uniquement être retiré en guichet la première fois. Cela veut dire qu’un étudiant originaire de Gouvy devra rouler 58 kilomètres pour se rendre à Spa, point le plus proche.

10 % des distributeurs de billets vandalisés en 2016

Chaque guichet fermé en Wallonie est remplacé par des distributeurs automatiques de billets, à quelques exceptions près (raisons techniques et de vandalisme répété).

En tout, 739 automates sont répartis sur 541 sites (401 points d’arrêts, 137 gares et trois sites internationaux). Jusqu’en août 2016, selon les chiffres de la SNCB, près d’un million de tickets ont été achetés via ces bornes.

Il arrive cependant qu’un automate tombe en panne. Dans ce cas, il est possible que le contrôleur vous inflige une amende si vous ne possédez pas de billet. En effet, l’application ou non du tarif à bord (TAB) de 7 euros dépend de la nature de la panne.

S’il s’agit d’une panne informatique, un système baptisé Itris prévient le contrôleur en temps réel des problèmes techniques rencontrés par une machine. Aucune majoration du tarif ne vous sera donc demandée. Depuis cette semaine, le système Itris est d’ailleurs mis à jour avec une fréquence plus élevée : “plusieurs fois par jour”, précise Nathalie Pierard, porte-parole de la SNCB.

Par contre, s’il s’agit d’un acte de vandalisme, comme un écran tagué ou un objet coincé dans le terminal de paiement, vous serez amené à payer le TAB. Preuve à l’appui ou non. “Nous ne pouvons malheureusement pas nous fier à la seule bonne fois d’un client contrôlé dans le train et argumentant que l’automate était défectueux. Des contrôles sont donc nécessaires”, indique Nathalie Pierard. Il vous faudra alors remplir une demande de remboursement à la SNCB.

S’il s’avère que l’automate était effectivement inutilisable, vous serez remboursé. Depuis janvier 2016, 78 appareils ont été vandalisés. La SNCB se veut toutefois rassurante : en moyenne, 98 % des automates fonctionnent correctement.

Bron: SNCB: combien de kilomètres devrez-vous faire pour trouver un guichet? (Infographie) – La Libre.be

Tevreden of niet tevreden?

Sinds half december 2014 is het nieuwe vervoersplan van de NMBS van kracht. Reeds voor de invoering van dit plan dat het hele vervoersschema overhoop haalt, waren er al vele vragen en klachten van reizigers, gemeentebesturen en scholen. TreinTramBus en Test-Aankoop starten nu een online bevraging om te achterhalen of de treingebruiker al dan niet tevreden is.

Test-Aankoop schrijft: “De duur van de rit, vertragingen, aantal beschikbare zitplaatsen,…: is het nieuwe vervoersplan van de NMBS een verbetering of een verslechtering voor u?”

Je kan de vragenlijst van Test-Aankoop via onderstaande link bereiken en invullen:

“Door onze vragenlijst in te vullen helpt u ons een algemeen beeld te krijgen van zowel de positieve als de negatieve gevolgen van het nieuwe vervoersplan. De resultaten van deze enquête verschijnen in het Test-Aankoop magazine van juni 2015.”

Wij zijn benieuwd naar het resultaat!

Ondertussen blijkt dat er reeds meer dan 1000 klachten zijn binnengekomen over het nieuwe vervoersplan. Dat blijkt uit een antwoord van Minister De Galant in de Kamercommissie “Infrastructuur”. “De meeste klachten hebben betrekking op de uurregeling en vooral op de frequentie en de cadans van de treinen. Er zijn ook tamelijk veel klachten over de duur van de reizen en het uur van het eerste en het laatste vertrek van de trein”, zegt de minister aan De Redactie (VRT).

Zo zijn er klachten over de lijn Gent-Eeklo. In zoverre zelfs dat het gemeentebestuur van Evergem een petitie van Bond zonder Trein ondertekende. De klachten gaan over afgeschafte piekuurtreinen, de laatste trein die vervroegd werden en de vroegste trein die verlaat werd. “Bovendien is de afstemming op de schooluren problematisch.”, schrijft Het Nieuwsblad.

Treinongeval Wetteren :: Niet het eerste en helaas vermoedelijk niet het laatste

De treinramp in Wetteren van zaterdag 4 mei was te voorspellen. Ze wás in zekere zin voorspeld: spoormannen en vakbondsmensen waarschuwen al jaren dat de Europese liberaliserings- en privatiseringspolitiek tot ongevallen leidt. Het is dan ook een beetje goedkoop om – zoals sommigen al doen – de schuld bij de machinist te leggen. Zo hoeft men niet te praten over het falende veiligheidssysteem.

Bron: Solidair, 7 mei 2013.

Een dode, tientallen gewonden, honderden mensen die dagenlang niet in hun huis mogen, duizenden pendelaars en scholieren die nog langer geen treinvervoer meer hebben, een miljoen liter giftig bluswater geloosd in de Schelde… De berichtgeving dat “alles onder controle” was, die vanuit het crisiscentrum in Wetteren tot een halve dag na de ramp nog werd verspreid, had echt iets van “Tout va très bien, Madame la marquise”. Lees verder “Treinongeval Wetteren :: Niet het eerste en helaas vermoedelijk niet het laatste”

Afschaffen Beneluxtrein leidt tot veel ongenoegen

Op 9 december wordt de populaire treinverbinding tussen Brussel in België en Amsterdam in Nederland geschrapt. De klassieke internationale trein wordt vervangen door een “nieuw product”, nl de Fyratrein. Deze zal slechts 10 keer per dag heen en terug rijden, de tickets zijn pakken duurder en zomaar gelijk wanneer op de trein springen is niet meer mogelijk, je moet reserveren. Een abonnement nemen kan ook niet meer.

Heel wat reizigers protesteren hiertegen. Want het gebruiksgemak van de Benelux wordt vervangen door een beperkter, minder frequente en duurdere treinverbinding die trouwens op een pak minder plaatsen stopt. Er is al een hele tijd een Facebookpagina onder de naam “Géén afschaffing van de Beneluxtrein Brussel-Amsterdam”. Er was al een petitie van het Nederlandse Rover en het Belgische TreinTramBus met al méér dan 18.000 handtekeningen. Maar blijkbaar mag niks baten want zowel de NMBS als het Nederlandse NS HiSpeed blijven bij hun voornemen om de klassieke internationale trein te schrappen.

Ook de hotelsector in Antwerpen protesteert: “Een treinkaartje Amsterdam-Antwerpen heen en weer kost al gauw het dubbele van de huidige prijs, met name 108 euro in plaats van 51,80. Reizigers vanuit Rotterdam mogen zelfs een verdrievoudiging van de prijs verwachten (van 23 naar 70 euro). (..) Niet alleen de hoge prijs zal het Antwerpse toerisme parten spelen, ook de verplichte reservatie zal Nederlanders ervan weerhouden om een dagje te komen shoppen in Antwerpen.” [De Standaard, 20/10/2012].

Als je dus binnenkort goedkoop naar Nederland wil sporen zal je de stoptrein Antwerpen – Roosendaal moeten nemen en daar overstappen op een binnenlandse verbinding. Dan ben je algauw een halve dag onderweg vanuit België naar Nederland of omgekeerd.

Met andere woorden: de liberalisering van het internationale reizigersverkeer leidt tot minder treinen, véél hogere prijzen, een lagere frequentie, en treinen met verplichte reservering. Ook andere verbindingen vanuit België naar bijvoorbeeld Rijsel (Lille) verlopen al minder vlot, want in Kortrijk moet je nu ook al overstappen, terwijl je tot voor kort vanuit Antwerpen rechtstreeks naar Rijsel kon.

Maar voor de NMBS is dit allemaal geen probleem want “internationale treinverbindingen zijn geen openbare dienstverlening” en “de reiziger wil graag een zitplaats, dus kan de reserveringsplicht geen probleem zijn”.

Inderdaad, heel deze situatie past perfect in het Europese plaatje van liberalisering van het treinverkeer. Geen subsidies van de overheid, winst maken, een aanbod en tarieven die niet op maat van de reizigers zijn. Dat straks veel mensen terug in hun auto zullen springen (als ze er al een hebben) en de files dan weer groter zullen zijn, dan is een bijkomstig probleem. “Collateral damage” zeker? Nochtans beloofde Europa ons méér, beter en goedkoper openbaar vervoer. De vergelijking met de vrijgemaakte energiesector is treffend.

En neen, wat Rover en TreinTramBus voorstellen is ook geen oplossing: “TreinTramBus en Rover betreuren het voorts dat de NMBS en de NS “klaarblijkelijk weinig of geen interesse tonen in een klassieke IC-trein als aanvulling op de snelle maar dure Fyra”. Ze stellen daarom voor om voor dat traject de concurrentie te laten spelen. Volgens de organisaties moeten private bedrijven als Arriva of Veolia uitgenodigd worden om een alternatief voor te stellen, zoals een IC-treinverbinding met Roosendaal of Breda.” [De Morgen, 26/11/2012]

Pleiten voor nog méér private operatoren, is akkoord gaan met nog méér liberalisering en nog minder service! Het is net dit wat de Europese Commissie wil en die tot afschaffing van de Benelux leidde.

PVDA-Spoor pleit voor het terugdraaien van de liberalisering van het spoorvervoer en voor een openbare, publieke spoorwegoperator die een monopolie heeft en die een aanbod tussen de Beneluxlanden kan ontwikkelen dat uitgaat van de behoeften van de reizigers en niet van de winst van enkele (semi)-private vervoersbedrijven.

Links:

[bron: PVDA Spoor, 29/11/2012]